آخرین بروز آوری این پست جمعه 23 تیر 1391 ساعت 15:25
چیزهائی که این پائین نوشتم حرف یه روز و دو روز یا یک سوء تفاهم با یک دوست نیست یک براورد کلی از برخوردهائی هست که با من و امثال من در جامعه خودمون و توسط برخی از دوستان نادان و بسیاری از دشمنان هفت خط صورت می گیره، به همین علت هست که این پست هم درد دل هست وهم سیاسی و هم اجتماعی و هم روانشناسی
من یک ایرانی واقعی هستم چون :
چون از روزی که خودم را شناختم تا امروز از دوست و دشمن از بیگانه و آشنا توسری خوردم تا آدم بشوم ، تا طرز فکرم طرز لباس پوشیدنم طرز صحبت کردنم استاندارد بشود .
آنها به من فهماندند که هیچ چیزی نمی فهمم و فقط آنها می فهمند.
آنها به من فهماندند که زبانم دینم فهمم شعورم و همه چیزم تنها یک زیر نویس است .
آنها به من فهماندند که باید همیشه به خودم شک داشته باشم تا همیشه وسواس داشته باشم تا همیشه صدایم بلرزد تا دستم به هیچ کاری نرود تا امروز که حتی نمی توانم نماز بخوانم
آنها به من فهماندند که من لیاقت هیچ چیزی را ندارم حتی یک زندگی مشترک چون باید در هر زمانی که هستم و در هر جامعه ای که هستم بهترین چیزی که ممکن است را برای اثبات صداقتم بپردازم و وقتی نتوانسم بهتر است بروم بمیرم
آنها به من فهماندند کلاس در کلمه های است که معنی آنها را نمی دانم.
آنها به من فهماندند در مدرسه فقط چوب بود که مرا باسواد کرد.
به من فهماندند که با شمشیر مسلمان شده ام اما نفهمیدم مغولها چرا مغول آمدند و مسلمان رفتند...
به من فهماندند که پادگان مرا آدم می کند اما نفهمیدم چرا .......
همیشه همه مواظب هستند که من پررو نشوم ، جواب سلام من واجب نیست چون من حتی بلد نیستم زیرنویس فیلمهایشان باشم.
و بیشتر از هر چیزی به روح من تجاوز شد? حتی بیشتر از مغزم ...
جواب سلام من واجب نیست ثواب هم ندارد چون اگر پررو بشوم دردسر درست می کنم...
من و نسل من سوخیتم اما شما دوست عزیز شمائی که می فهمید
به یک چیز خوب فکر کنید:
کودکتان را تحقیر نکنید ، به فهمش احترام بگذارید بگذارید سرو صدا کند اما پای کارتونهائی که می خواهند تحقیرش کنند آرامش نکنید بگذارید فریاد بزند......