عنوان فرعی: (نماز مهمتر است یا فوتبال؟!)
لابد می پرسید این هم سواله که می پرسی خوب معلومه نماز اما پاسخ عملی که مسئولین و حتی مردم به این سوال دادند خیلی عجیب و متفاوت بود (4 مهر92)
بنده در این نوشته کوتاه با این موضوع که انسان برای نماز آفریده شده و نماز مفهوم زندگی حقیقی هست کاری ندارم بنده با این موضوع که موسیقی حلاله یا حرام کاری ندارم با این موضوع که فوتبال یک ورزش مفید هست یا مضر و یا اصلا یک ورزش اصولی هست یا نه و اگر یک ورزش اصولی هست چرا بودجه کل فدراسیون دو و میدانی برابر مبلغ قرارداد یک بازیکن درجه دو فوتبال در باشگاه های به اصلاح فرهنگی ما هست هم کاری ندارم و اینکه چرا بعضا از بیت المال بودجه های چقدر ملیاردی برای باشگاه های فوتبال دولتی اختصاص پیدا می کنه هم کاری ندارم با این موضوع کار دارم که گویا ما هنوز بعد از 33 سال بعد از انقلاب متوجه نشدیم که نماز مهمتر هست یا فوتبال و بودجه نماز باید بیشتر باشه یا بودجه موسیقی (در حالی که به حکم رهبری آموزش موسیقی برای نوجوانان حرام هست) یا به عنوان نمونه الان فقط مثلا توی یکی از شهرهای کوچک ..... در آذرشهر بیش از یک ملیارد تومان برای ساختن استادیوم سرپوشیده هزینه شده (زمانی که ارزش پول بیشتر بود) در حالی که مسجد جامع همون شهر کوچیک به جز چند مورد ناچیز حتی یک ریال کمک دولتی برای ساخته شدن دریافت نکرده و کلا با کمکهای مردمی ساخته شده در ساخت همون مسجد هم چون نظارت درست وجود نداشته ده درصد اون پولی که برای آینه کاری غیراصولی گنبد مسجد هزینه شده (در حالی که مسجد نیازهای خیلی مهمتری داشته) برای روحانی مسجد هزینه نشده و الان به احتمالا 99% اون شهر کوچک بدون امام جماعت هست ! چون مسجدی که هیئت امنا ساخته در اختیار هیئت امنا هست و اینا هی روحانی مسجد رو طرد و اخراج می کنن در حالی که اگه زیر نظر دولت بود اینطور نمی شد و در آن واحد در همین شهر افراد فرصت طلب و فاقد صلاحیتی هستند که به نام سرپرست تیم فوتبال یا کمک مربی و .... نوجوانان و کودکان اون شهر کوچیک رو در اختیار می گیرند و ممکنه هر اتفاقی در اون خلوتگاه بزرگ و پیچ در پیچ یا جاهای دیگه برای بچه ها بیفته
آیا دردناک نیست که در یک محله یک کلانشهر کشورمون که 120 هزار نفر جمعیت داره فقط سه مسجد با گنجایش محدود باشه که شاید فقط نیم ساعت بعد از هر اذان فعالیت بکنن آیا درست این نیست که یک تعداد مسجد فاقد تجملات با یک مربی روحانی یا اقلا یک سرپرستی که مدیرت صلاحیت دار که نظارت بکنه وجود داشته باشه که شبانه روز بروی نمازگزاران و جوانان باز باشه