سیاست بی پدر و مادر است مال نادرشاه افشار نیست که چشم پسرش را درآورد!
مال محمدرضا شاه نیست که با تبعید و مرگ پدر در تبعید شاه شد!
سیاست بی پدر و مادر است مال حسن روحانی(فریدون) نیست که پسرش محمد با گلوله کلت او از دنیا رفت و معلوم شد داشته حرفهای مگویی از پدرش به وزارت اطلاعات می داده!
مال شهردار سابق تهران نیست که همسر دومش را که همسن نوه اش بود با کلت کشت!
سیاست بی پدر و مادر است مال آن مردی است که به نام مردم و نقطه مقابل هاشمی و موسوی و لاریجانی و با بوسیدن دست رهبری دو دوره رئیس جمهور می شود و در آخر برای اینکه لاریجانی و اصلاح طلبان رای بیاورند به هوادارانش دستور می دهد که اگر من تائید صلاحیت نشدم که معلوم است نمی شوم اصلا به هیچ کسی حتی وزرای من رای ندهید تا دوباره اصلاح طلبان سوار بر مملکت باشند و آن رهبری که رابطه خود را با او رابطه پدر و فرزندی توصیف میکرد و در سالهای آخر مسئولیت میگفت که ما هستیم تا تیرها به ما بخورد نه به رهبری، همچنان در گوشه رینگ ،!
سیاست بی پدر است اما مردم ایران بی پدر نیستند و پدری حکیم دارند که می داند چگونه گرگهایی که در لباس گوسفند در میان مسئولین کمین کرده اند را با کمترین خسارت و مشکلات و تلفات از میان بردارد.