سوال اول «سکوی پرتاب»
همه میدانیم که برای فرستادن ماهواره و فضاپیما به فضا به سکوهای بزرگ و پیشرفته نیازمندیم به طوری که هنوز پس از گذشت هفتاد سال از پخش خبر سفر انسان به ماه بعضی از پرتاب ها در کشورهای پیشرفته مانند آمریکا و چین دچار ثانحه شده و به انفجار یا سقوط ختم میشوند پس سوال این است که هفتاد سال پیش چه کسانی و چگونه سکوی پرتاب بازگشت فضاپیما از ماه به زمین را بر روی سطح ماه ساختند تا بتوانند به زمین برگردند؟!
سوال دوم «فرودگاه»
همه میدانیم که هنوز پیشرفتهترین هواپیماهای مسافربری و نظامی و حتی حتی هلیکوپترهای پیشرفته نظامی با ذرهای ناهمواری بر روی سطح محل فرود با کمترین سرعت ممکن دچار ثانحه میشوند حالا مطلوب است محاسبه این که هفتاد سال پیش موشکی «فضاپیمایی» با سرعت چهلهزار کیلومتر بر ساعت به سطح بسیار ناهموار ماه برسد و بخواهد پس از ترمز فضایی !!! با کله در فرودگاه بینالمللی و نایس ! آنجا فرود بیاید و فضانوردان خود را تخلیه کند تا به مراحل بعدی برسیم
سوال سوم «بارششهابسنگها» ??
شاید بدانید که سالانه میلیونها شهاب سنگ پس از نزدیک شدن به فاصله خاصی از جو زمین میسوزد و نابود میشود و اگر جو زمین نبود هیچ نقطه کوچکی روی زمین امن نبود و دقیقا هیچ مسیر طولانی خارج از جو زمین به سمت کرات دیگر از برخورد شهاب سنگها در امان نیست و این مسأله میتواند برای فضاپیماها قبل از رسیدن و بعد از فرود هیجانانگیز در فرودگاههای ماه و مریخ و ... تا حدودی خطرناک محسوب شود
سوال چهارم (کپسول هوا:)
همان طور که بارها شنیده و در سریالهای علمی تخیلی دیده اید یک فضانورد برای زنده ماندن در خارج از جو زمین نیاز به کپسول هوا دارد و با در نظر گرفتن این که مدرن ترین کپسول های غواصی در زیر آب در عرض یک ساعت تمام میشود مطلوب است محاسبه این که چهار فضانورد در یک سفینه فضائی مثلا هفتاد سال قبل برای ذخیره هوای مورد نیاز خود به چه مقدار کپسول هوا برای یک ماه نیاز داشته اند؟!
24*30*4 = 2880 کپسول !!
حقیقت این است که بالیوود با هالیوود یک تفاوت اساسی دارد و آن این است که هندیها هیچ وقت دروغگوهای خوبی نبودند اما غربیها همیشه آنچنان با دقیق ترین جزئیات و بهترین پوشش رسانه ای دروغ میگویند که انسان حیفش میآید باور نکند