پس از این ماجرا، روزی آقای هاشمی در حضور جمعی گفت: من بعدازظهر رفتم خدمت امام. امام فرمودند: موضوع قائم مقامی آقای منتظری را فردا مطرح نکن ". گفتم: چرا؟ ما در اجلاسیه قبل، به آقایان گفته ایم که ایشان را به عنوان قائم مقام، مطرح کنیم. فرمود: نه، یکی از دوستان آمده و چنین گفته... . گفتم: ما اعلام کرده ایم. نمی شود... .» (به نقل از کتاب سنجه انصاف، صفحات 16 تا 18)
البته آقای هاشمی در کتاب «امید و دلواپسی»، در روزنوشت تاریخ 14 آبان 1364 نوشته اند:
«آقای محمدی گیلانی به دفترم آمد و پیام امام را درباره برنامه مجلس خبرگان آورد ... و گفت که امام با انتخاب آقای منتظری [برای جانشینی رهبر] موافق نیستند. ... شب خدمت امام رفتم و راجع به پیام ایشان در مورد مجلس خبرگان مذاکره کردیم. نگرانند که تعیین آیت الله منتظری به عنوان رهبر آینده، باعث عداوت و کارشکنی رقبای دیگر شود.» مطلب به طور کامل در فارس نیوز بخوانید
این که بعضی ها ممکن است تصور کنند که انتخاب آقای هاشمی به عنوان ریاست مجلس خبرگان رهبری انتخابی مصلحتی بوده و ایشان عصاره فضائل فقهای خبرگان نیستند تصور چندان مستندی نیست و علاوه بر آن می توان گفت همان امامی که امروز به خاطر حمایتهای بی دریغ ایشان از قانون میرحسین موسوی به محاق کشیده میشود تمامی کسانی را که به نام دفاع از حریم مقدس ولایت این خط قرمز قانونی را ندیده می گیرند به محاق کشیده است و بد نیست در اینجا به پیام مدبرانه و سنجیده مقام عظمای ولایت در 29 خرداد 88 اشاره کنیم که ایشان فرمودند سراغ نداریم که ایشان براى خودش از انقلاب یک اندوختهاى درست کرده باشد که این کلام پرمعنا و گهربار می تواند نصب العین تمامی بسیجیان خداجوی برای موضع گیری در قبال آقای هاشمی باشد